Severken ne kadar büyükse iNSAN...Ayrilirken yine büyük olmali..Ne kadar iNSAFSIZ olsada zaman SEVENLER yine DOST kalmali... 
 

YALAN-AŞK-YALAN

Yalancı aşklarımız vardı çocukluğumuzda
Birbirimizi kıskandırmak için
Söylediğimiz.
-Çocuksu,masum yalanlar-

Mümkünmüydü elele tutuşmak
Yanyana oturmak
Gözgöze gelmek bile
Ayıptı
Utanırdık
Yasak değildi ama
Çekinirdik.

Ne magazin vardı o zamanlar
Ne de futbol böylesine günceldi
Yani anlayacağınız
Kulağımız delik,gözümüz açıktı
Uyumazdık
Uyutulmazdık.
Tek dedikodu konusu
Aşktı
Yalancı aşklar.
Ve tek böbürlenme kozumuz.

Okulun en güzel kızı
Ya da en yakışıklısı
Hep "Ben"im di.
Gizli gizli tutuşurdu yüreğimiz.
Aşk gizliydi
Sevgi gizliydi
Ve son derece kutsal.
Ama
Her şey masumane
Ve çocuksu.
.....
Bir zamanlar
-Ah.!!! o zamanlar-
Yalandan aşk olurdu.
Şimdi
Aşklar
Yalan oldu.

Tamam,ben anlamam asktan meskten,cikmisim ask denen köskten.tamam,kalmisim bir basima doymadan su genc yasima.Düsmüsüm bir kavganin ortasina.
Tamam,sen seversin hemde cok seversin,tamam benim icin vefasiz dersin,tamam ,oysa sevmek feda etmektir,bazen cok sevipte gitmektir,yetinmektir bir gülüsle.
Tamam,bilirim yüregim adam olmaz bilirim,hem severim yoluna ölürümkalmisim düs gezgini bir düs avcisi bendeki dogacak güzel günlerin sancisi.
Yolumdan döndüremezler beni giden gitsin aramam gideniseversen böyle hesapsiz sev beni,Tut elimi ver elini sevmisim bir kez seni.
Tamam,ben asktan anlamam ha oysa bir bicak degmis gibi bölünmüs düslerimiz,gayri iflah olmayiz.
Sen bir yerde ben bir dardaeski bir vatan gibi uzagiz iste,destanlar kadar yakin.Uzat ellerini CANyarama dokun.
Belki böyle sevmemeli bir insan sevmemeli böyle bu zamanda böyle ölümüne insancasina.